Van een Compact naar een altijd in de zak
Als hobbyfotograaf druk ik mijn neus vaak plat tegen winkelramen van fotowinkels want dat zijn voor mij snoepwinkels. Ik houd van apparatuur en als fotograaf in het bijzonder van fotoapparatuur.
Bij die winkels vergaap ik me aan dure luxe fototoestellen en wat er allemaal bij komt kijken. Weet je hoeveel soorten er wel zijn? En hoeveel soorten fototassen, slingbags, rugzakken en weet-ik-al-niet-meer-wat er zijn? Daarbij ben ook nog een (rug)tassen liefhebber, dus tel uit je winst. Natuurlijk wil en kan ik niet alles kopen wat ik mooi vind, maar zo nu en dan is er een reden waarom ik iets wel aanschaf. Het reizen met onze camper bijvoorbeeld is zo’n echt legitieme reden. Want je gaat op reis niet zware en diefstalgevoelige apparatuur meeslepen, dat is logisch. Maar wat dan wel? Een handzaam fototoestel want mijn iPhone doet het wel prima maar is geen echt fototoestel. Ik wil het diafragma zelf kunnen instellen en ook de snelheid en zo. En jahaaaa, ik weet het, het kan ook wel op de iPhone maar met een fototoestel is het pas echt. Dus op zoek naar een handelbaar en natuurlijk ook betaalbaar toestel.
Nu ben ik al jaren overtuigd fan van het merk Fujifilm, ik heb ooit mijn hele Canon-set er zelfs voor ingeruild. Dus ben ik eerst op internet gaan zoeken naar een handelbaar en betaalbaar toestel van Fujifilm. Maar het betaalbare bleek de bottleneck en ik kwam uit bij Sony, een ander maar ook goed bekend staand merk… maar zo anders qua bediening. En daar kwam ik gaandeweg achter.
Na de handleiding, die overigens alleen op internet staat, te hebben gelezen (bijna 300 pagina’s, pffff) snap ik de bediening wel maar ik onthoud het allemaal niet, het is te veel en veel te lastig bereikbaar. Ik heb in de basis nodig: iso-, diafragma-instelling en sluitersnelheid maar de vele menus met vele keuzes en sub-keuzes en voor veel keuzes ook een andere manier, loop ik vast. Edoch, na een paar dagen prutsen maak ik op de groene-knop-stand (automaat) een paar honderd foto’s en zet die in Lightroom. Netjes in RAW-formaat dus het afwerken komt daarna. Het resultaat valt me echter flink tegen. Ik mis (als iPhone gebruiker helemaal) de sprankeling en scherpte waar ik aan gewend ben bij de Fujifilm en de iPhone. (Eerlijk gezegd komt dat ook wel een beetje door de automaat-stand vrees ik).
Een paar maanden later blijkt het op reis praktisch dat ik de opnamen van het toestel via een kabeltje gemakkelijk naar de iPhone kan kopiëren voor de nabewerking en upload naar Polarsteps (reisfoto-verslag). Die foto’s hebben wel een hoge resolutie en dat is natuurlijk fijn. Maar, en daar komt de aap uit de mouw, de iPhone heeft ook een hoge resolutie en geeft met minder inspanning betere resultaten.Ik liet na de vakantie een iPhone-foto afdrukken op 80 x 120 cm. Haarscherp en prachtig van kleur, deze:
Wat er extra bijzonder aan is dat het onderwerp, het interieur van het kerkje, zich in het donker bevond en ik uit nieuwsgierigheid een foto ervan nam met de iPhone. ik was flabbergasted!
Deze foto heeft ervoor gezorgd dat ik een besluit nam: weg met het ‘handige’ fototoestel, leve de iPhone. En voor het nog serieuzere werk neem ik die grote Fujifilm wel op sleeptouw.
Marktplaats bracht uitkomst. In één dag was de Sony verkocht en verzonden.
De iPhone is nu mijn altijd-op-zak-camera, de beste camera is immers degene die je bij je hebt (en die je gebruikt :-))